قطارهای شلوغ…
شلوغ پر از خلوتی‌های کوچک…
و صدای جاز لایت‌ای، که برای درمان استرس به همه‌ی ما توصیه شده‌است.
به همراه مزارع گندم طلایی بیرون پنجره، زیر آفتاب، و باد نسبتاً گرمی که از پنجره به داخل می‌آید.

مغز انسان می‌تواند بین واقعیت و خیال گول بخورد.
مغز انسان می‌تواند خودش را گول بزند.
مغز انسان می‌تواند بگریزد ولی گاهی. بدون این‌که بترسد. از خودش. از همه‌ی واقعیت‌ها و تعهدات. از همه‌ی خیال‌ها و کابوس‌ها.

مغز انسان
با جاز
آرام می‌شود.
شل می‌شود.
و کم‌کم گرمای بادی که از سمت مزارع گندم به‌روی صورتش می‌وزد را احساس می‌کند…
در تخت‌خواب.